Badacze: łowcy epoki lodowcowej ranili mamuty za pomocą stacjonarnych włóczni, nie rzutowych włóczni.

WarsawWczesne ludy mogły polować na mamuty i inne duże zwierzęta podczas epoki lodowcowej stosując inną metodę niż dotychczas myśleliśmy. Nowe badania wskazują, że prawdopodobnie nie rzucali włóczniami. Zamiast tego wbijali ostre kije w ziemię i pozwalali zwierzętom na nie się nadziać. W ten sposób zwierzęta odnosiły większe obrażenia niż gdyby łowcy rzucali włóczniami lub dźgali nimi.

Badacze przeanalizowali dawne pisma i dzieła sztuki. Przetestowali też repliki włóczni typu Clovis. Odkryli dowody na to, że wczesni ludzie wbijali włócznie w ziemię i opierali je o solidne obiekty. Dzięki temu włócznie mogły wytrzymać siłę atakującego zwierzęcia, co pozwalało ich ostrzom wnikać głębiej w ciało ofiary. Ta metoda była prawdopodobnie kluczowa przy polowaniu na duże zwierzęta, takie jak mamuty.

Kluczowe elementy tej strategii łowieckiej to:

• Piki wbite w ziemię dla wsparcia
• Bardzo ostre groty Clovis
• Trzonki z kości oraz zaawansowane systemy montażowe
• Koordynacja różnych specjalizacji (kamień, kość, drewno)

Groty Clovis mają ogromne znaczenie. Te kamienne ostrza są jednymi z najczęstszych przedmiotów z epoki lodowcowej. Wykonywano je z takich skał jak krzemień, jasper czy czert, a rowki pomagały im mocno osadzać się w uchwytach.

Zobacz również:

Dzisiaj · 02:13

Nowe odkrycie: samoorganizujące się białka mogą zrewolucjonizować i uczynić ekologiczną pielęgnację skóry

Pierwotni ludzie musieli polować, aby przetrwać, ale dysponowali ograniczonymi zasobami i narzędziami. Skały do tworzenia ostrych końcówek były trudne do zdobycia, a proste kije na drzewce do włóczni nie zawsze były dostępne. Dlatego musieli sprawić, aby każda broń była jak najbardziej skuteczna i wytrzymała.

Metoda ta pokazuje, że wczesni ludzie były bystre i kreatywne. Nie tylko szukali pożywienia czy bezładnie atakowali zwierzęta. Starannie tworzyli narzędzia, które były przydatne w trudnych warunkach życia. Łączyli różne elementy jak kamienne groty, drewniane trzonki i kawałki kości, aby stworzyć mocne i użyteczne bronie.

Naukowcy zamierzają przeprowadzić symulację ataku mamuta, aby lepiej zrozumieć tę metodę polowania. Użyją mechanizmu przesuwnego lub huśtającego, aby naśladować uderzenie ogromnego zwierzęcia w dzidę zakończoną grotem typu Clovis. Eksperyment ten może przyczynić się do zrozumienia skuteczności tej strategii łowieckiej stosowanej przez pradawnych ludzi.

Poznanie tych metod pozwala nam zrozumieć, w jaki sposób nasi przodkowie z epoki lodowcowej radzili sobie z trudnymi warunkami oraz dużymi zwierzętami, które wówczas z nimi współegzystowały.