Verkiezingen Oezbekistan: geen echte oppositie onder controle van president Mirziyoyev
AmsterdamOnlangs vonden in Oezbekistan parlementsverkiezingen plaats, die een politieke situatie blootlegden waar een echte oppositie ontbreekt. Hoewel het kiesstelsel is gemoderniseerd naar een gemengd systeem, blijft het de macht van president Shavkat Mirziyoyev sterk ondersteunen. Na het sluiten van de stembureaus op zondag werd er genoeg gestemd om de verkiezingen als geldig te beschouwen, maar de eerlijkheid van de strijd wordt nog steeds betwist.
Onlangs heeft Oezbekistan belangrijke wijzigingen doorgevoerd in zijn verkiezingsregels.
Overstap naar een gemengd kiessysteem, waarbij de helft van de parlementariërs via partijlijsten wordt gekozen en de andere helft individueel. Er is een verplichting dat 40% van de kandidaten voor het parlement vrouw moet zijn.
Alle kandidaten zijn afkomstig uit de vijf officiële partijen van het land, wat betekent dat mensen die het niet eens zijn met het beleid van Mirziyoyev geen kans hebben om deel te nemen. Hoewel deze partijen verschillende aandachtsgebieden hebben, zoals het verbeteren van het ondernemingsklimaat of het aanpakken van milieuproblemen, vormen ze geen serieuze uitdaging voor de huidige regering.
Sinds Mirziyoyev in 2016 aan de macht kwam, heeft hij politieke en economische veranderingen doorgevoerd die afwijken van de strenge beleidslijnen van de voormalige leider, Ismail Karimov. Deze veranderingen omvatten het vrijlaten van enkele politieke gevangenen en het versoepelen van beperkingen op media en religieuze praktijken. De voortgang van deze hervormingen is echter vertraagd, vooral na de grondwetswijzigingen in april 2022 die de presidentiële ambtstermijnen opnieuw instelden. Dit zou Mirziyoyev in staat kunnen stellen om tot 2037 aan de macht te blijven, wat zorgen baart over de duurzaamheid van de daadwerkelijke democratische vooruitgang.
Mensenrechtenorganisaties geven aan dat, ondanks de beweringen van het land, er nog steeds problemen zijn, zoals systeemgestuurde dwangarbeid. Politieke vrijheden zijn beperkt en er zijn geen onafhankelijke kandidaten, wat wijst op een politieke situatie waarin meningsverschillen niet worden toegestaan en er weinig veranderingen plaatsvinden. Dit roept twijfels op over de echte democratische vooruitgang in de regio.
De verkiezing laat zien dat Mirziyoyev's regering nog steeds stevige controle heeft over de Oezbeekse politiek, zelfs met de invoering van nieuwe regels. De voornaamste uitdaging is om een omgeving te creëren waarin echte oppositiepartijen opkomen, zodat in de toekomst een actievere en eerlijkere democratie kan groeien.
Deel dit artikel