Voor velen begint de strijd na het einde van de Afghaanse Oorlog

AmsterdamIn augustus 2021 vertrokken de Amerikaanse troepen uit Kabul, waarmee een einde kwam aan de 20-jarige oorlog van Amerika in Afghanistan. Maar voor veel Amerikanen, met name veteranen, diplomaten en vrijwilligers, is het werk nog niet klaar. Deze mensen zetten zich nog steeds in om Afghaanse bondgenoten te helpen die tijdens de gehaaste evacuatie zijn achtergebleven.

Hun bijdragen omvatten:

• Assisteren bij het aanvragen van visa en administratieve rompslomp
• Financiële ondersteuning bieden voor levensonderhoud
• Noodsignalen opvangen van bedreigde Afghanen
• Nieuw aangekomen Afghaanse families huisvesten

Hun inspanningen hebben hun persoonlijke leven en financiën beïnvloed, wat emotionele en psychologische stress veroorzaakt. Dit gebeurt wanneer hun handelingen, of het gebrek daaraan, in strijd zijn met hun morele overtuigingen. Ze voelen de emotionele druk terwijl ze taken volbrengen, van belangenbehartiging tot directe hulp.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft geprobeerd het proces voor Speciale Immigrantenvisa (SIV) te versnellen, maar veel aanvragen wachten nog steeds. Veel Afghanen die de Amerikaanse missies hebben geholpen, zitten vast en worden bedreigd door de Taliban. Ondanks dat de regering-Biden meer visa heeft verstrekt, is het tempo nog steeds veel te traag om Afghanen in direct gevaar voldoende te helpen.

Lees ook:

Vandaag · 10:24

Claudia Sheinbaum: uitdagingen als Mexicaans president tegemoet

Het werk is zowel praktisch als persoonlijk geweest. Veteranen voelen een sterke plicht om hun Afghaanse partners te helpen. Deze plicht gaat vaak samen met persoonlijke opoffering. Veel vrijwilligers hebben hun eigen geld gebruikt en kampen met verslechterende mentale gezondheid om deze zaak te steunen.

Deze vrijwilligers ervaren intense emotionele en psychologische stress omdat ze vinden dat hun land de oorlogsbondgenoten in de steek heeft gelaten. Ze voelen dat hun regering niet genoeg hulp heeft geboden, waardoor gewone mensen het heft in eigen handen moeten nemen. Dit gevoel heeft velen gemotiveerd om hard te blijven werken, ondanks het gebrek aan publieke erkenning of steun van de overheid.

De aandacht van de wereld gaat nu uit naar andere problemen, waardoor Afghanen zich vergeten voelen. Nieuws over Afghanistan is zeldzaam omdat conflicten in Oekraïne, Gaza en andere regio's de aandacht opeisen. Daardoor zijn er minder middelen en vrijwilligers beschikbaar om te helpen, maar mensen voelen nog steeds de verantwoordelijkheid om bij te staan.

Veel mensen proberen nog steeds hun Afghaanse vrienden te beschermen, ondanks dat de officiële militaire acties in Afghanistan zijn beëindigd. Ze worden geconfronteerd met uitdagingen omdat het ondersteuningssysteem niet goed georganiseerd is, maar ze zetten hun inspanningen voort uit een gevoel van plicht, medeleven en onopgeloste morele verantwoordelijkheid.