Onderzoek toont ernst van overbevissing aan: visbestanden slechter dan gedacht

AmsterdamDe visbestanden in de oceanen zijn slechter dan gedacht. Overbevissing wordt vaker toegeschreven aan beleidsmaatregelen die hogere vangsten toestonden dan wetenschappers aanbevalen. Maar een nieuwe studie van vier onderzoeksinstellingen uit Australië toont aan dat zelfs die aanbevelingen te optimistisch waren. Daardoor zijn veel meer vispopulaties overbevist of ingestort dan we dachten. Dr. Rainer Froese van het GEOMAR Helmholtz Centrum voor Oceaanonderzoek Kiel en Dr. Daniel Pauly van de Universiteit van British Columbia hebben de resultaten uit deze studie gedeeld.

De studie benadrukt de belangrijkste problemen met de huidige visstandsbeoordelingen:

• Overschatting van de vispopulatie
• Te optimistische herstelpercentages voor visbestanden
• Ingewikkelde modellen met talloze parameters
• Schijnbare herstelgevallen van visbestanden
• Onvoldoende verlagingen van vangstlimieten

De Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) heeft veel visbestanden als "duurzaam bevist" bestempeld, terwijl ze in werkelijkheid "overbevist" zijn. Meer vispopulaties zijn ingestort dan eerder werd gedacht. Dit zet vraagtekens bij de nauwkeurigheid van de modellen en gegevens die worden gebruikt om visbestanden te beoordelen.

Een belangrijk probleem is dat de huidige modellen erg complex zijn, met meer dan 40 verschillende factoren zoals de levenscyclus van vissen, vangstgegevens en visserijinspanningen. Slechts enkele experts kunnen deze modellen begrijpen, wat tot bevooroordeelde resultaten kan leiden. Veel van de invoerfactoren zijn bovendien vaak gebaseerd op schattingen in plaats van nauwkeurige gegevens, wat kan resulteren in uitkomsten die neigen naar de verwachtingen van de modelleurs.

Lees ook:

Gisteren · 23:07

Nieuwe studie verbetert betrouwbaarheid van hersenonderzoek: nauwkeuriger resultaten door betere onderzoeksstrategieën

Froese en Pauly adviseren het gebruik van eenvoudigere modellen gebaseerd op ecologische regels voor het beheer van vispopulaties. Deze modellen zouden makkelijker te hanteren zijn en mogelijk nauwkeurigere resultaten opleveren. Ze raden tevens aan om bij onzekerheid conservatieve schattingen te gebruiken om de visbestanden te beschermen.

Volgens Froese kunnen verschillende belangrijke principes voor duurzaam vissen worden toegepast, zelfs zonder gedetailleerde kennis van de grootte van de visbestanden:

• Vis minder dan wat er opnieuw aangroeit
• Laat vissen zich eerst voortplanten voordat je ze vangt
• Maak gebruik van milieuvriendelijke vismethoden
• Stel beschermde gebieden in
• Beperk de vangst van voedselvissen zoals ansjovis, sardines, krill of haring

Deze maatregelen dragen bij aan het behoud van vitale voedselketens en ondersteunen duurzaam vissen. Het verlagen van vangstlimieten kan aanvankelijk de inkomsten van vissers verminderen, maar is cruciaal voor het behoud van gezonde visbestanden en de gemeenschappen die daarvan afhankelijk zijn op de lange termijn.

Het doorvoeren van deze veranderingen vermindert de regeldruk niet, maar het kan de mondiale duurzaamheid en de gezondheid van vispopulaties aanzienlijk verbeteren. Beleidsmakers spelen een cruciale rol in dit proces en moeten deze nieuwe, eenvoudigere methoden snel omarmen.