Nieuw onderzoek: samensmelting van sterrenstelsels creëert monsterheelal in het vroege universum
AmsterdamAstronomen hebben ontdekt dat twee sterrenstelsels 12,8 miljard jaar geleden zijn samengesmolten. Deze gebeurtenis zal leiden tot een van de grootste en helderste sterrenstelsels in het Universum. Deze ontdekking helpt ons beter te begrijpen hoe sterrenstelsels en zwarte gaten zich vormden in het vroege Universum.
Belangrijke bevindingen uit dit onderzoek zijn onder meer:
- Ontdekking van een paar melkwegstelsels die 12,8 miljard jaar geleden samensmolten.
- Vroege stadia van quasaractiviteit in de samensmeltende stelsels.
- Aanwezigheid van een "brug" van gas en stof die de stelsels verbindt.
- Hoog gasgehalte, wat wijst op een potentieel voor intense stervorming.
Dit kosmische fenomeen biedt cruciale informatie die kan helpen bij het bevestigen van theorieën over de vorming van sterrenstelsels en zwarte gaten in het vroege universum. Quasars, die extreem helder zijn, putten hun energie uit superzware zwarte gaten. Astronomen denken dat wanneer gasrijke sterrenstelsels samensmelten, ze gas naar de kernen van deze sterrenstelsels duwen, wat quasaractiviteit op gang brengt.
Wetenschappers onder leiding van Takuma Izumi gebruikten de ALMA radiotelescoop om de relatie tussen vroege quasars te bestuderen. Deze quasars, die te zien zijn in opnames van de Subaru Telescope, bestonden minder dan 900 miljoen jaar na het ontstaan van het heelal. Hun lage helderheid wijst erop dat ze erg jong zijn. ALMA's waarnemingen toonden een verbinding van gas en stof tussen de twee sterrenstelsels aan, wat bewijst dat ze aan het fuseren zijn.
De ontdekking toont aan dat samensmeltende sterrenstelsels hoge gasniveaus hebben, wat quasaractiviteit zal verhogen en snelle stervorming zal veroorzaken. Deze combinatie van intense quasaractiviteit en nieuwe stervorming kan een zeer helder en groot sterrenstelsel creëren.
Door deze fusie te bestuderen, kunnen we beter begrijpen hoe supermassieve zwarte gaten zijn ontstaan. Wanneer gas naar de centra van sterrenstelsels beweegt, draagt het bij aan de groei van zwarte gaten en maakt het quasars helderder. Dit proces kan wellicht verklaren waarom supermassieve zwarte gaten en grote sterrenstelsels zo snel na de Oerknal verschenen.
Deze ontdekking biedt ons inzicht in de chaotische en dynamische omstandigheden van het vroege Universum. De samenvoegende sterrenstelsels zullen uiteindelijk een zeer groot sterrenstelsel vormen, wat ons helpt meer te begrijpen over de ontwikkeling van het Universum in zijn vroege stadia.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.3847/1538-4357/ad57c6en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Takuma Izumi, Yoshiki Matsuoka, Masafusa Onoue, Michael A. Strauss, Hideki Umehata, John D. Silverman, Tohru Nagao, Masatoshi Imanishi, Kotaro Kohno, Yoshiki Toba, Kazushi Iwasawa, Kouichiro Nakanishi, Mahoshi Sawamura, Seiji Fujimoto, Satoshi Kikuta, Toshihiro Kawaguchi, Kentaro Aoki, Tomotsugu Goto. Merging Gas-rich Galaxies That Harbor Low-luminosity Twin Quasars at z = 6.05: A Promising Progenitor of the Most Luminous Quasars. The Astrophysical Journal, 2024; 972 (1): 116 DOI: 10.3847/1538-4357/ad57c6Deel dit artikel