Genenroof door weedy rice: resistentie tegen herbiciden bedreigt rijstteelt in zuidoostelijke VS.
AmsterdamOnkruidrijst in het zuidoosten van de Verenigde Staten heeft resistentie tegen herbiciden ontwikkeld door kruisbestuiving met geteelde rijst, waardoor het voor boeren lastig is om deze te beheersen. Deze resistentie maakt het moeilijk om de onkruidrijst onder controle te houden, wat een negatief effect heeft op de rijstteelt in belangrijke gebieden zoals Arkansas, Missouri en Louisiana. Uit een onderzoek van de Washington University in St. Louis blijkt dat het probleem groot is: meer dan de helft van de in 2022 verzamelde onkruidrijstmonsters bleek bestand te zijn tegen veelgebruikte herbiciden.
Weedy-rijst is moeilijk te herkennen omdat het sterk lijkt op gewone rijst, wat verwijdering bemoeilijkt. Het concurreert met rijstplanten om water, voedingsstoffen en ruimte, wat vaak resulteert in lagere opbrengsten. Boeren gebruikten aanvankelijk herbicideresistente rijstsoorten zoals Clearfield om weedy-rijst aan te pakken, maar de onkruiden zijn geëvolueerd en hebben resistentie-eigenschappen van deze gewassen overgenomen.
Boeren zoeken naar nieuwe methoden om wilde rijst te bestrijden vanwege zijn toenemende resistentie tegen herbiciden. Enkele voornaamste oorzaken van deze resistentie zijn:
Toegenomen afhankelijkheid van herbicideresistente rijstvariëteiten viel samen met de introductie van hybride rijst die zaden verder verspreidt. Weedy rijst kan met gecultiveerde rijst kruisen, waardoor het genetische resistentie verwerft. De fysieke gelijkenis tussen weedy rijst en gecultiveerde rijst bemoeilijkt het opsporen en verwijderen ervan.
Weedy rijst is steeds moeilijker te bestrijden geworden omdat het resistent is geworden tegen herbiciden. Dit probleem leidt tot grote financiële verliezen voor boeren, wat de VS jaarlijks ongeveer 45 miljoen dollar kost, en heeft nog grotere gevolgen wereldwijd.
Boeren hebben nieuwe strategieën nodig om het aanhoudende probleem van onkruidrijst aan te pakken. Het ontwikkelen van nieuwe rijstsoorten, zoals Provisia en Max-Ace, die bestand zijn tegen verschillende herbiciden, biedt hoop. Toch is het riskant om maar op één methode te vertrouwen. Het is cruciaal om regelmatig te variëren en meerdere beheertechnieken te gebruiken tegen onkruidrijst. Het ondersteunen van onderzoek naar andere onkruidbestrijdingsmethoden, zoals betere vruchtwisseling en het identificeren van genetische markers, zal essentieel zijn om de impact van onkruidrijst op de landbouw te verminderen.
In de landbouw blijken plagen soms ongevoelig te worden voor de huidige bestrijdingsmethoden, waardoor deze methoden niet meer effectief zijn. Een aanpak die snelle oplossingen combineert met strategieën voor langdurig gebruik zou wellicht beter werken.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1111/mec.17604en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Marshall J. Wedger, Evan Xiao, Thomas R. Butts, Justin L. Chlapecka, L. Connor Webster, Kenneth M. Olsen. Recent Crop‐To‐Weed Adaptive Introgression Has Reshaped the Genomic Composition and Geographical Structure of US Weedy Rice (Oryza spp.). Molecular Ecology, 2024; DOI: 10.1111/mec.1760415 december 2024 · 10:09
Controverse rond Boliviaanse verkiezingen: les voor Latijns-Amerikaanse rechtssystemen
15 december 2024 · 03:50
Verplaatsing van Amerikaanse mariniers naar Guam verandert de strategische balans.
Deel dit artikel