Duitse rechter beslist over beroep van 99-jarige ex-kampsecretaris

AmsterdamEen 99-jarige voormalige secretaresse van een nazi-concentratiekamp gaat in beroep tegen de uitspraak van een Duitse rechtbank. Ze wordt beschuldigd van medeplichtigheid aan de moord op meer dan 10.000 gevangenen doordat ze als stenografe werkte in het kantoor van de commandant in Stutthof tijdens de Tweede Wereldoorlog. De rechtbank heeft haar oorspronkelijk schuldig bevonden en bewijsmateriaal getoond dat ze op de hoogte was van en de wreedheden in het kamp ondersteunde.

Belangrijke punten uit het proces zijn:

• Het concentratiekamp Stutthof was in gebruik van 1 juni 1943 tot 1 april 1945.
• Meer dan 60.000 gevangenen kwamen om het leven door vergassingen, barre omstandigheden, dodenmarsen en transport naar Auschwitz.
• De beklaagde werd berecht in een jeugdrechtbank, omdat ze ten tijde van de vermeende misdaden 18 en 19 jaar oud was.

Het proces werd sterk beïnvloed door de veroordeling van John Demjanjuk in 2011. Demjanjuk werd schuldig bevonden, niet voor het direct doden van iemand, maar voor zijn rol in het functioneren van een nazikamp. Deze belangrijke uitspraak maakte het mogelijk om mensen te vervolgen voor hun rol in het nazisysteem zonder te hoeven bewijzen dat ze aan specifieke moorden hadden deelgenomen.

Lees ook:

Gisteren · 10:24

Claudia Sheinbaum: uitdagingen als Mexicaans president tegemoet

Volgens de aanklagers waren Furchner's administratieve taken essentieel voor het functioneren van het kamp, waardoor zij medeplichtig is aan de daar gepleegde misdaden. Haar proces is een van de laatste in zijn soort omdat veel verdachten nu erg oud zijn. Er wordt haast gemaakt om gerechtigheid te waarborgen zolang verdachten nog leven om berecht te worden. Toch zorgen vragen over hun vermogen om aan de processen deel te nemen voor uitdagingen bij de rechtbanken.

Het kamp Stutthof transformeerde van een verzamelplaats voor Joden en niet-Joodse Polen tot een "arbeids- en heropvoedingskamp" en uiteindelijk tot een locatie voor de massale moord op tienduizenden mensen. Het kamp herbergde verschillende soorten gevangenen, zoals politieke gevangenen, mensen beschuldigd van misdaden, en gemarginaliseerde groepen zoals Jehova’s Getuigen. Het opzetten van deze kampen was onderdeel van het nazi-plan om deze groepen te controleren, uit te buiten en uit te roeien.

Duitsland blijft zijn toewijding tonen om de misdaden van de Holocaust aan te pakken, zelfs vele jaren later. Toch belicht dit de ingewikkelde morele en juridische vraagstukken bij het vervolgen van mensen met kleinere maar essentiële rollen in nazi-concentratiekampen. Deze rechtszaak en soortgelijke herinneren ons aan de noodzaak van verantwoordingsplicht, ongeacht hoeveel tijd is verstreken.