Van stropenaar tot beschermer: een reis naar natuurbehoud in Zimbabwe

AmsterdamMastick jaagde vroeger illegaal op dieren in Zimbabwe, maar nu zet hij zich in voor hun bescherming. Hij spreekt met zijn gemeenschap over vredig samenleven met dieren in plaats van ze te doden. Mastick moedigt duurzame methoden aan en benadrukt de langdurige voordelen van wildlife toerisme ten opzichte van de snelle winst van stroperij.

Zimbabwe kampt met toenemende problemen tussen mens en dier. Aanhoudende droogtes, illegale jacht, ontbossing en veranderingen in landgebruik hebben het leefgebied van dieren verkleind. Hierdoor komen wilde dieren vaker in aanraking met mensen, wat leidt tot meer conflicten.

• Olifanten die groentetuinen plunderen
• Leeuwen, hyena's en jakhalzen die vee aanvallen
• Eenvoudige omheiningsmethoden van boomtakken en doornige struiken

Gemeenschappen proberen zichzelf te beschermen door lawaai te maken of dingen te verbranden die stinken. Ondanks deze maatregelen heeft de Zimbabwe National Parks and Wildlife Management Authority een sterke toename gezien in hulpverzoeken vanuit deze gebieden. Naarmate het droge seizoen nadert, zullen deze problemen waarschijnlijk verergeren.

Mastick herinnert zich een tijd waarin er veel dieren waren en weinig problemen tussen mensen en wilde dieren. De oogsten waren goed en stroperij was nauwelijks een probleem. Maar in 2000 veranderde een landhervormingsprogramma alles. Boeren verbouwen nu gewassen in wat vroeger wilde dieren leefgebied was, en ernstige droogtes hebben het grasland en de bossen aangetast.

Lees ook:

Gisteren · 10:24

Claudia Sheinbaum: uitdagingen als Mexicaans president tegemoet

Door bomen te kappen voor brandhout verergeren conflicten door uitputting van middelen. Vooral het gebied van Chiredzi lijdt hieronder, met beperkte hulpbronnen en een droog klimaat.

Masuku, werkzaam bij Save Valley Conservancy, legt uit dat de conflicten veroorzaakt worden door klimaatverandering. Beperkte middelen dwingen zowel mensen als dieren om te vechten voor hun voortbestaan. Mastick, die zelf meerdere keren door wilde dieren is aangevallen, begrijpt de worsteling van de dorpelingen. Hij spreekt vaak met hen en benadrukt dat terugvechten tegen de dieren de situatie niet zal oplossen.

Tijdens zijn gevangenisstraf voor illegale jacht leerde Mastick timmeren. Nu maakt hij meubels van duurzame materialen en heeft hij een nieuwe manier van inkomen verdient. Zijn werkplaats fungeert ook als educatiecentrum waar hij lesgeeft over natuurbescherming. Op gemeenschap bijeenkomsten vertelt Mastick over de economische voordelen van het beschermen van wilde dieren.

De gemeenschap begint er steeds meer aandacht aan te schenken, ook al gaat het langzaam. Mastick's overgang van het jagen op dieren naar het beschermen ervan toont aan dat mensen een positievere kijk op wilde dieren kunnen ontwikkelen. De inspanningen om het wild in Zimbabwe te redden gaan door, maar figuren zoals Mastick geven het goede voorbeeld voor een betere en meer harmonieuze manier van samenleven met de natuur.