Nowe badanie: Śledzenie przestępców poprzez unikalne wzorce zrzucania naskórka
WarsawNauka kryminalistyczna rozwija nową metodę śledzenia przestępców poprzez badanie, jak zrzucają komórki skóry. Naukowcy odkryli, że ludzie zrzucają skórę w różnym tempie, co można zmierzyć i wykorzystać do identyfikacji DNA. Ta technika polega na barwieniu komórek, aby określić 'status zrzucającego', co wskazuje, ile DNA dana osoba może zostawić na przedmiotach, których dotyka.
Naukowcy z Uniwersytetu Flindersa przebadali 100 osób i odkryli istotne wyniki.
- Mężczyźni zazwyczaj tracą więcej naskórka niż kobiety.
- Nie ma istotnej różnicy w zrzucaniu naskórka między prawym a lewym kciukiem.
- Wzory zrzucania naskórka pozostają stałe przez dłuższy czas u poszczególnych osób.
Profesor Adrian Linacre z Wydziału Nauk Ścisłych i Inżynierii wyjaśnił, że znajomość ilości DNA, jakie osoba zostawia, może pomóc przewidzieć, czy ich DNA pojawi się na miejscach zbrodni. Ta informacja pozwala policji szybciej zawęzić krąg podejrzanych i skrócić czas dochodzeń, a także unikać problemów z dowodami DNA.
Ta metoda ma istotną zaletę: potrafi rozjaśnić sytuacje, w których wiele osób mogło dotknąć danego przedmiotu. W odróżnieniu od tradycyjnego profilowania DNA, które identyfikuje samo DNA, ta nowa metoda ocenia prawdopodobieństwo, że dany podejrzany zostawił swoje DNA, bazując na jego unikalnych wzorcach zrzucania DNA.
Rozpoznanie osób, które zrzucają dużo komórek skóry, wprowadza nowy aspekt do obrony w sprawach karnych. Podejrzani mogą twierdzić, że ich DNA zostało znalezione, ponieważ zrzucają więcej komórek skóry, a nie dlatego, że byli zaangażowani w przestępstwo. To sprawia, że praca kryminalistyczna staje się bardziej szczegółowa, ponieważ wymaga zrozumienia, jak DNA się tam znalazło, a nie tylko jego identyfikacji.
Naukowcy pracują nad tym, aby ta metoda testowania była bardziej wiarygodna i przystępna cenowo. Przyszłe udoskonalenia umożliwią lepszą ocenę i wykorzystanie statusu „zrzucających” w dochodzeniach kryminalistycznych. Ta nowa metoda może znacznie ulepszyć nauki kryminalistyczne, umożliwiając dokładniejsze śledzenie przestępców.
Badanie jest wspólnym projektem finansowanym przez Departament Prokuratora Generalnego oraz inne fundusze badawcze. Naukowcy, tacy jak dr Piyamas Petcharoen, kontynuują badania nad tymi nowymi odkryciami, czyniąc istotne postępy w genetyce sądowej.
Badanie jest publikowane tutaj:
http://dx.doi.org/10.1016/j.fsigen.2024.103065i jego oficjalne cytowanie - w tym autorzy i czasopismo - to
Piyamas Petcharoen, Madison Nolan, K. Paul Kirkbride, Adrian Linacre. Shedding more light on shedders. Forensic Science International: Genetics, 2024; 72: 103065 DOI: 10.1016/j.fsigen.2024.103065Udostępnij ten artykuł