Kleine vervuilers: microplastics en hun invloed op mariene voedselketens onderzocht
AmsterdamOnderzoekers van Flinders University bestuderen vervuiling door microplastics in mariene ecosystemen om de effecten op milieu en gezondheid te begrijpen. Zij onderzoeken hoe microplastics invloed hebben op mariene plankton. Verschillende chemische methoden worden ingezet om te zien hoe verschillende soorten plastic afbreken wanneer ze worden gemengd met zoöplankton. Dit onderzoek is cruciaal om het groeiende probleem van plasticvervuiling wereldwijd aan te pakken.
Plasticvervuiling vormt een groot probleem voor het zeeleven en hun leefgebieden. Het heeft de diepzeebodems en kustlijnen bereikt, waardoor veel zeedieren worden getroffen en mogelijk ook in de menselijke voedselketen terechtkomt. Kleine plastic deeltjes, genaamd microplastics, van minder dan 5 mm worden aangetroffen in vissen, schelpdieren en zelfs drinkwater.
Belangrijkste Inzichten:
- Wereldwijd neemt de plasticvervuiling toe, wat schadelijk is voor het zeeleven en de ecosystemen.
- Microplastics zijn aanwezig in vis, schaaldieren en mogelijk ook in menselijk voedsel en water.
- Onderzoekers hebben verschillende chemische methoden gebruikt om te onderzoeken hoe plastics reageren met zoöplankton.
- Het begrijpen van deze interacties helpt bij het ontwikkelen van strategieën om mariene vervuiling te verminderen.
Microplastics komen uit verschillende bronnen, zoals het afbreken van grotere plastic stukken en kleine korreltjes in cosmetische producten. Deze kleine deeltjes bevatten schadelijke chemicaliën en worden gemakkelijk door zee dieren gegeten. De productie van plastic is enorm gegroeid, van 2 miljoen ton in 1950 tot 380 miljoen ton in 2015. Er wordt verwacht dat de plasticproductie tegen 2050 kan verdriedubbelen, wat grote milieuzorgen veroorzaakt.
Onderzoekers van de Flinders University hebben onderzocht hoe chemische hulpmiddelen voor de spijsvertering invloed hebben op veelvoorkomende kunststoffen zoals polyamide, polyethyleen, polyethyleentereftalaat, polypropyleen en polystyreen in een gecontroleerde omgeving. Ze ontdekten dat deze chemicaliën verschillende niveaus van schade aan de structuur van de kunststoffen veroorzaakten. Deze verschillen kunnen wetenschappers helpen te begrijpen hoe diverse omstandigheden de afbraak van kunststoffen beïnvloeden.
Toekomstige gegevens uit deze studies zullen zeer waardevol zijn om te begrijpen hoe wijdverbreid microplastics besmetting is. Nauwkeurige meetmethoden kunnen bijdragen aan het opstellen van beleid en acties om plastic afval en de gevolgen ervan te verminderen. Vooruitgang op dit gebied kan uiteindelijk resulteren in schonere oceanen en veiliger zeevruchten.
Onderzoekers van Flinders University benadrukken dat de aanpak van plasticvervuiling een multidisciplinaire benadering vereist. Door chemie, biologie en milieukunde te combineren, kunnen ze betere methoden ontwikkelen om microplastics op te sporen en hun impact te verminderen.
Een beter begrip van microplasticvervuiling kan ons helpen om praktische maatregelen te nemen. Overheden, milieugroepen en industrieën kunnen deze kennis gebruiken om afvalbeheer en regelgeving te verbeteren. Dit is cruciaal voor het aanpakken van het grotere probleem van plasticvervuiling.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1016/j.scitotenv.2024.174279en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Elise M. Tuuri, Jason R. Gascooke, Sophie C. Leterme. Efficacy of chemical digestion methods to reveal undamaged microplastics from planktonic samples. Science of The Total Environment, 2024; 947: 174279 DOI: 10.1016/j.scitotenv.2024.174279Deel dit artikel