Tabulae paralytica: ontrafeling van de biologie van ruggenmergletsels in ongekende details

AmsterdamWetenschappers van de EPFL hebben belangrijke vooruitgang geboekt in het onderzoek naar ruggenmergletsels. Door hun project "Tabulae Paralytica" hebben ze gedetailleerd de cellulaire en moleculaire veranderingen tijdens verlamming in kaart gebracht. Onder leiding van Grégoire Courtine gebruikte het team geavanceerde cel- en moleculaire mappingtools samen met AI om hun resultaten te bereiken. Hun bevindingen werden gepubliceerd in het tijdschrift Nature.

Belangrijke punten zijn onder andere:

• Identificatie van neuronen en genen die essentieel zijn voor herstel
• Een voorgestelde gentherapie gebaseerd op deze bevindingen

Het menselijk ruggenmerg is complex, met verschillende cellen die samenwerken om functies zoals lopen te regelen. Vanwege deze complexiteit is het behandelen van ruggenmergletsels lastig. Traditionele methoden boden slechts een algemeen begrip van hoe deze letsels op cellulair niveau werkten, waardoor het moeilijk was om gerichte behandelingen te ontwikkelen.

Courtine gaf aan dat ze een beter begrip wilden krijgen van ruggenmergletsels. Door de cellen en moleculen bij muizen te bestuderen, ontdekten ze nieuwe details. Deze kennis kan bijdragen aan het ontwikkelen van betere behandelingen en verbetering van het herstel.

Lees ook:

Vandaag · 07:03

Uruguays paarse schatten: geodevorming ontrafeld met nieuwe inzichten

Onderzoekers hebben twee belangrijke technologieën gebruikt om de eerste gedetailleerde kaart van ruggenmergletsels bij knaagdieren te maken.

Single-celsequencing richt zich op de genen van elke individuele cel. Door recente vooruitgang kunnen we nu miljoenen cellen in het ruggenmerg gedetailleerd bestuderen. Spatial transcriptomics laat zien wat cellen doen in het hele ruggenmerg, terwijl hun locaties intact blijven.

"Tabulae Paralytica" is een belangrijke doorbraak in het onderzoek naar ruggenmergletsels. Het combineert wetenschappelijke kennis met nieuwe technologie. Hoewel het onderzoek begon met knaagdieren, wordt verwacht dat het ook bij menselijke behandelingen zal helpen. Courtine en zijn team boeken al meer dan tien jaar significante vooruitgang.