Trage groei gezondheidsuitgaven in Sub-Sahara: minder overheidsfocus en afnemende donorbijdragen
AmsterdamEen studie gepubliceerd in PLOS Global Public Health voorspelt trage groei in de gezondheidsuitgaven in Sub-Sahara Afrika. Onderzoekers van het Institute for Health Metrics and Evaluation aan de Universiteit van Washington noemen twee hoofdredenen voor deze trend: lage overheidsuitgaven voor gezondheid en verminderde steun van internationale donoren. De studie waarschuwt dat de gezondheidssector in deze regio ondergefinancierd kan blijven tot 2050 als zowel lokale als mondiale financiële steun niet toeneemt.
Uit de studie komen verschillende cruciale punten naar voren:
- De overheidsuitgaven voor gezondheidszorg in Sub-Sahara Afrika groeien, maar langzamer dan in andere regio's.
- Ontwikkelingshulp voor gezondheidszorg is aanzienlijk gedaald, van een gemiddelde jaarlijkse groei van 11,1% (2000-2015) naar slechts 4,6%.
- De totale gezondheidsuitgaven in Sub-Sahara Afrika zullen als aandeel van het BBP dalen, in tegenstelling tot de meeste andere regio's.
De daling baart zorgen voor het behalen van de gezondheidsdoelen die zijn gesteld door de Duurzame Ontwikkelingsdoelen en de Afrika Agenda 2063 van de Afrikaanse Unie. Een belangrijke oorzaak is de economische impact van de COVID-19 pandemie en andere mondiale kwesties, zoals de oorlog in Oekraïne. Deze gebeurtenissen hebben wereldwijd de budgetten verminderd, wat het voor traditionele donorlanden lastig maakt om hun eerdere niveaus van steun voort te zetten.
De overheidsuitgaven stijgen, maar dit is niet genoeg om het verlies aan internationale financiering te compenseren. Deze financieringskloof kan ernstige gevolgen hebben voor de volksgezondheid: er kunnen tekorten zijn aan medische benodigdheden, zorgprogramma's kunnen onvoldoende geld hebben, en de training van zorgpersoneel kan in het gedrang komen.
Om deze problemen aan te pakken, moeten landen in Sub-Sahara Afrika nieuwe manieren vinden om de gezondheidszorg te financieren. Zij kunnen samenwerken met particuliere bedrijven, speciale gezondheidsbelastingen invoeren en nieuwe financiële instrumenten zoals gezondheidsobligaties toepassen. Investeren in gezondheidstechnologie en lokale medicijnproductie kan op de lange termijn kosten besparen en de gezondheidszorg verbeteren.
Regionale samenwerking is cruciaal voor stabiliteit en veerkracht. Door instellingen zoals de Afrikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie te verbeteren, kunnen we middelen effectiever inzetten en beter reageren op gezondheidscrisissen.
Sub-Sahara Afrika moet trage overheidsuitgaven aan gezondheidszorg en minder hulp van donoren aanpakken om de gezondheidssector te versterken. Beleidsmakers moeten deze problemen begrijpen en actie ondernemen om de gezondheidsomstandigheden van de bevolking in de regio te verbeteren.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1371/journal.pgph.0003433en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Angela E. Apeagyei, Brendan Lidral-Porter, Nishali Patel, Juan Solorio, Golsum Tsakalos, Yifeng Wang, Wesley Warriner, Asrat Wolde, Yingxi Zhao, Joseph L. Dieleman, Justice Nonvignon. Financing health in sub-Saharan Africa 1990–2050: Donor dependence and expected domestic health spending. PLOS Global Public Health, 2024; 4 (8): e0003433 DOI: 10.1371/journal.pgph.0003433Deel dit artikel