Symbolen van hoop: Gaza-families houden vast aan hun huissleutels

AmsterdamIsraël heeft aangegeven dat Palestijnen in Gaza naar hun huizen terug kunnen keren, maar ze hebben niet gezegd wanneer. Veel woningen in Gaza zijn ofwel vernietigd of zwaar beschadigd door de aanhoudende gevechten. Sinds de aanval van Hamas op 7 oktober hebben ongeveer 1,9 miljoen van de 2,3 miljoen inwoners van Gaza hun huizen moeten verlaten. De meeste families hebben meerdere keren moeten verhuizen om grondaanvallen te ontwijken.

Veel gezinnen wonen nu in drukke, tijdelijke opvanglocaties. Deze plekken omvatten de huizen van familieleden, VN-scholen en tentenkampen.

In deze regio's moeten gezinnen op zoek gaan naar nieuw voedsel, water en gezondheidszorg.

Mensen vluchten uit de oostelijke delen van Khan Younis nadat Israël hen heeft gevraagd te vertrekken. Nu zijn de meeste inwoners van Gaza samengetrokken in een door Israël aangewezen "veilige zone" van ongeveer 60 vierkante kilometer. Dit gebied, gecentreerd rond Muwasi, is veel te vol. Ondanks de benaming zijn er dodelijke luchtaanvallen geweest. De omstandigheden zijn erbarmelijk; gezinnen leven in geïmproviseerde tenten van plastic zeilen en dekens. Er is geen saniteit, schoon drinkwater is schaars en humanitaire hulp is onvoldoende.

Nofal, een 53-jarige werknemer van de Palestijnse Autoriteit, vertelde over zijn ervaringen. In oktober vertrok hij samen met zijn vrouw en zes kinderen uit hun huis in het vluchtelingenkamp van Jabaliya. Eerst verhuisden ze naar Deir al-Balah en vervolgens naar Rafah in het zuiden. Toen Israël in mei een aanval uitvoerde, moesten ze opnieuw verhuizen, dit keer naar Khan Younis. Vorige week zijn ze opnieuw verhuisd naar een tent in Muwasi. Nofal heeft moeite met de insecten en het extreme weer in hun nieuwe onderkomen.

Lees ook:

25 september 2024 · 12:45

Hoogtepunten VN-top 2024: focus op Gaza-conflict

De verhuizing vanuit Jabaliya was het moeilijkste voor Nofal. Hij draagt de sleutels van zowel zijn eigen huis als dat van zijn grootouders aan zijn sleutelhanger. Het huis van zijn grootouders stond in Hulayqat, een Palestijns dorp dat in 1948 door Israëlische troepen werd ingenomen. Veel Palestijnen bewaren de sleutels van hun oude huizen omdat ze vrezen dat ze na het conflict niet mogen terugkeren.

Ola Nassar bewaart de sleutels van haar huis in Beit Lahiya. Haar familie was net in hun gerenoveerde woning getrokken toen de oorlog begon. Ze vertrokken in oktober, en lieten een nieuwe keuken, kleding en decoraties achter. Nu is hun huis zwaar beschadigd door brand. Ze mist vooral een servies dat haar broer haar had gegeven, dat brak tijdens een luchtaanval.

Ola en haar gezin zijn al zeven keer gedwongen te verhuizen. Ze trokken van Rafah naar een tent in Muwasi. Elke verhuizing was moeizaam en het kost tijd om te wennen. Voedsel vinden is lastig omdat het duur is, waardoor ze sommige dagen slechts één maaltijd hebben. Bij elke verhuizing namen ze alleen mee wat echt nodig was. Nour Mahdi nam haar huissleutels, het eigendomsbewijs van haar appartement en een fotoalbum van haar zeven kinderen mee. Het album raakte beschadigd door de regen en werd later gebruikt om een vuur te maken.

De voortdurende bewegingen en verliezen hebben een grote impact op gezinnen in Gaza. De sleutels die ze bij zich dragen zijn van groot belang omdat ze hen herinneren aan hun huizen en persoonlijke identiteit. Deze sleutels geven hen hoop ooit terug te keren naar een veilige en stabiele plek, ondanks hun voortdurende ontheemding.