Quasars in het vroege heelal: verrassende kosmische ontmoetingen
AmsterdamQuasars zijn bijzonder heldere objecten die zich in het midden van sterrenstelsels bevinden. Hun energie behalen ze uit superzware zwarte gaten die snel gas opnemen. De vroege quasars in het heelal worden verondersteld te ontstaan in gebieden met veel gas. Maar waarnemingen hebben deze theorie niet altijd bevestigd. Nieuw onderzoek met de Dark Energy Camera (DECam) biedt echter een verklaring voor deze tegenstellingen en toont een manier om de theorie met de waarnemingen in overeenstemming te brengen.
Het onderzoek maakte gebruik van de DECam om de quasar VIK J2348-3054 te bestuderen. Belangrijke aspecten van deze studie zijn:
- Dankzij het brede gezichtsveld van DECam kon een uitgebreide studie van de omgeving van de quasar worden uitgevoerd.
- Een speciaal ontworpen smalbandfilter ontdekte Lyman-alfa-straling, een kenmerk van jonge sterrenstelsels.
- Het onderzoek bracht de 3D-structuur van de buur van de quasar in kaart.
- De resultaten toonden 38 begeleidende sterrenstelsels verspreid over 60 miljoen lichtjaar, maar geen binnen 15 miljoen lichtjaar.
Deze bevindingen veranderen onze kijk op de omgeving rond quasars. Het ontbreken van nabijgelegen sterrenstelsels bij VIK J2348-3054 suggereert dat kleinere studies mogelijk deze sterrenstelsels over het hoofd zien, wat tot verwarring kan leiden. Lambert en zijn team stellen dat de sterke straling van de quasar de vorming van sterren in nabije sterrenstelsels verhindert. Dit komt doordat de straling het gas in de omgeving opwarmt, waardoor het niet kan samenvallen en sterren vormen, wat het moeilijk maakt om de sterrenstelsels te vinden. Deze ontdekking onderstreept het belang om eerdere studies van quasar-omgevingen opnieuw te beoordelen met deze bredere benadering.
Dit werk benadrukt het belang van gereedschappen zoals DECam in de astrofysica. Door grotere onderzoeken uit te voeren, kunnen astronomen niet alleen sterrenstelsels waarnemen, maar ook hoe quasars hun omgeving beïnvloeden. Deze ontdekkingen roepen nieuwe vragen op over hoe deze sterke straling de ontwikkeling van sterrenstelsels in de loop van de tijd beïnvloedt.
Wetenschappers verwachten binnenkort veel meer te leren. Het Vera C. Rubin Observatorium, een gezamenlijk project van de NSF en DOE, zal ons helpen om vroege gebeurtenissen in het universum beter te begrijpen en de rol van quasars daarin. Onderzoekers zijn enthousiast om nieuwe gegevens te verkrijgen die deze heldere objecten en hun plek in het heelal kunnen verklaren. Het team van Lambert wil meer quasars bestuderen om ze beter te begrijpen. Dit onderzoek zal ons meer leren over het jonge universum en onze kijk op de ontwikkeling van de kosmos veranderen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1051/0004-6361/202449566en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Trystan S. Lambert, R.J. Assef, C. Mazzucchelli, E. Bañados, M. Aravena, F. Barrientos, J. González-López, W. Hu, L. Infante, S. Malhotra, C. Moya-Sierralta, J. Rhoads, F. Valdes, J. Wang, I.G.B. Wold, Z. Zheng. A lack of Lyman alpha emitters within 5Mpc of a luminous quasar in an overdensity at z=6.9: Potential evidence of negative quasar feedback at protocluster scales. Astronomy & Astrophysics, 2024; DOI: 10.1051/0004-6361/202449566Deel dit artikel