Als gibbons dansen: een blik op hun rituele bewegingen in de natuur
AmsterdamVrouwelijke kuifgibbons, een soort kleine apen, vertonen speciale bewegingspatronen die de aandacht van wetenschappers trekken. Deze bewegingen zijn niet willekeurig, maar bestaan uit gestructureerde stappen voor communicatie. Uit observaties blijken verschillende essentiële onderdelen van hun bewegingen.
Slechts volwassen vrouwtjes voeren deze bewegingen uit. De bewegingen worden vaak gegroepeerd in op-en-neer of links-rechts patronen. De dansen hebben een duidelijke ritme en kunnen in complexiteit variëren. Alle soorten kuifgibbons vertonen dit dansgedrag. Tijdens hun optredens controleren gibbons of ze aandacht van het publiek krijgen.
Onderzoekers stellen dat gibbons voornamelijk dansen om partners aan te trekken, maar dat ze het ook doen als ze om andere redenen opgewonden of gefrustreerd zijn. Interessant genoeg dansen ze niet alleen met andere gibbons. Zo wordt in dierentuinen vaak gezien dat ze voor mensen dansen, wat aangeeft dat ze zich ervan bewust zijn dat ze worden bekeken.
Gibbon-dansen en menselijke dansen zijn fascinerend om samen te bestuderen. Beide bevatten gestructureerde bewegingen en ritmes, al zijn ze waarschijnlijk onafhankelijk van elkaar ontstaan. Menselijke dansen worden beïnvloed door cultuur en hebben meestal muziek, terwijl gibbon-dansen door de natuur bepaald worden en deze elementen ontberen.
Kuifgibbons, onderdeel van de apenfamilie, vertonen een bijzondere dans die andere apen niet laten zien. Deze eigenschap maakt hen bijzonder en kan ons helpen te begrijpen hoe diverse communicatievormen zich bij primaten in de loop der tijd hebben ontwikkeld.
Wetenschappers ontdekten dit gedrag per toeval, wat benadrukt hoe belangrijk het is om dieren zowel in het wild als in gevangenschap te observeren. Door deze gedragingen te bestuderen, leren we meer over de denkwereld en sociale interacties van deze primaten.
Kuifgibbons communiceren via dans, wat het complexe karakter van dierlijke communicatie illustreert. Dit roept vragen op over de evolutie van non-verbale communicatie en de implicaties ervan voor ons begrip van zowel dierlijk als menselijk gedrag.
Wetenschappers kunnen meer leren over hoe dieren communiceren door deze dansen in dierentuinen wereldwijd te bestuderen. Dit onderzoek kan ons ook helpen om ons eigen niet-verbale gedrag en interacties beter te begrijpen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1007/s10329-024-01154-4en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Camille Coye, Kai R. Caspar, Pritty Patel-Grosz. Dance displays in gibbons: biological and linguistic perspectives on structured, intentional, and rhythmic body movement. Primates, 2024; DOI: 10.1007/s10329-024-01154-4Deel dit artikel