Nieuw onderzoek: milieumaatregelen beschermen slechts 10% van de visbestanden op koraalriffen.
AmsterdamWereldwijde inspanningen om koraalriffen te beschermen blijken niet erg effectief te zijn, volgens een studie van de Universiteit van Sydney. De bevindingen, gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences, onthullen dat slechts 10 procent van de visbiomassa op koraalriffen onder huidige internationale milieubeschermingen valt. Dit onderstreept de beperkte effectiviteit van bestaande beschermingsmaatregelen.
Koraalriffen zijn cruciale ecosystemen die voedsel en werk bieden aan miljoenen mensen wereldwijd. Echter, menselijke activiteiten brengen deze omgevingen in gevaar. Een onderzoek onderzocht visgegevens van ongeveer 2.600 tropische riflocaties om te begrijpen hoe effectief zeereservaten (MPA's) zijn. De bevindingen van het onderzoek wijzen op diverse belangrijke kwesties.
Beschermde mariene gebieden beslaan slechts ongeveer 8 procent van de oceanen wereldwijd. De voordelen voor visbestanden worden maar beperkt benut. Veel koraalriffen zijn nog steeds niet beschermd tegen visserij.
Mariene beschermde gebieden (MPA's) functioneren vaak niet optimaal omdat ze te klein zijn en niet zorgvuldig zijn geselecteerd. MPA's kunnen van grote waarde zijn, maar op dit moment zijn ze te beperkt in omvang. Uit onderzoek blijkt dat als volledig beschermde riffen 30 procent van de oceaan zouden beslaan, het aantal vissen met ongeveer 28 procent kan toenemen. Om dit te realiseren, is het essentieel om de juiste plaatsen te beschermen. Sommige MPA's zijn effectiever dan andere en als regels niet worden nageleefd, vermindert hun effectiviteit.
Koraalriffen hebben te kampen met ernstige bedreigingen door klimaatverandering, vervuiling en overbevissing. Om deze riffen te beschermen, moeten we verschillende strategieën inzetten. Het is essentieel om meer beschermde mariene gebieden te creëren en andere methoden voor visserijbeheer toe te passen. Het stoppen van bepaalde vistechnieken, zoals het gebruik van netten of harpoengeweren, kan bijdragen aan de toename van de vispopulatie in de oceaan.
Het onderzoek benadrukt de noodzaak van nieuwe methoden om vispopulaties te beschermen. Om het aantal vissen te verhogen, moeten beschermingsplannen rekening houden met de behoeften van lokale gemeenschappen. Dit houdt in dat beheersystemen voor de visserij eenvoudiger moeten worden gemaakt, zodat mensen ze gemakkelijker kunnen volgen, wat kan leiden tot betere resultaten over grote gebieden. Gebieden waar vissen volledig verboden is, bieden grote voordelen, maar kunnen controversieel zijn en moeilijk te handhaven. Het gebruik van een combinatie van deze methoden is cruciaal om de gezondheid van koraalrifvissen op de lange termijn te waarborgen.
Deze studie pleit voor een heroverweging van de huidige methoden. Ze legt de nadruk op meer wereldwijde samenwerking en zorgvuldige planning om conservatiedoelen te bereiken. Met als doel 30 procent van de wereldzeeën tegen 2030 te beschermen, biedt de studie een nuttig plan om natuurbescherming effectiever te maken.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1073/pnas.2308605121en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Iain R. Caldwell, Tim R. McClanahan, Remy M. Oddenyo, Nicholas A.J. Graham, Maria Beger, Laurent Vigliola, Stuart A. Sandin, Alan M. Friedlander, Bemahafaly Randriamanantsoa, Laurent Wantiez, Alison L. Green, Austin T. Humphries, Marah J. Hardt, Jennifer E. Caselle, David A. Feary, Rucha Karkarey, Catherine Jadot, Andrew S. Hoey, Jacob G. Eurich, Shaun K. Wilson, Nicole Crane, Mark Tupper, Sebastian C.A. Ferse, Eva Maire, David Mouillot, Joshua E. Cinner. Protection efforts have resulted in ~10% of existing fish biomass on coral reefs. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2024; 121 (42) DOI: 10.1073/pnas.2308605121
Deel dit artikel