Technologie en governance samenbrengen om klimaatdoelen te bereiken

AmsterdamDe CO2-uitstoot neemt toe, ondanks de vooruitgang in schone energietechnologie. Het Akkoord van Parijs streeft naar een beperking van de opwarming van de aarde tot minder dan 1,5°C, wat snelle vermindering van CO2-uitstoot en meer aandacht voor andere broeikasgassen noodzakelijk maakt. Een recent onderzoek in Nature Climate Change wijst op deze problemen en onderstreept de grote uitdagingen die voor ons liggen.

Een onderzoek van het Center for Global Sustainability aan de Universiteit van Maryland en het ENGAGE-project maakte gebruik van geavanceerde modellen om verschillende klimaatbeleidsmaatregelen te evalueren. Deze modellen onderzochten hoe haalbaar deze beleidsmaatregelen zijn, rekening houdend met technologie en sociale politiek. Een belangrijke conclusie is dat het vermogen van een land om temperatuurdoelen te bereiken sterk afhangt van zijn instituties. Veel regio's kunnen klimaatbeleid niet effectief invoeren vanwege een gebrek aan sterk bestuur.

Een studie toont drie belangrijke punten: klimaatbeleid werkt het beste met sterke instituties, rijke landen moeten de meest kwetsbare gebieden ondersteunen, en nieuwe technologieën hebben baat bij strengere beleidsmaatregelen.

Deze studie benadrukt een vaak over het hoofd gezien aspect in klimaatdiscussies: de verschillen in capaciteiten tussen landen. Technologieën zoals zonne- en windenergie zijn van groot belang, maar zonder goede overheidsstructuren om ze te gebruiken en beheren, zullen ze hun volledige potentieel niet bereiken. Terwijl de VS en de EU de middelen hebben om te investeren in schone energie, ontbreekt in veel ontwikkelingslanden zelfs de basisinfrastructuur en effectieve klimaatbeleid. Dit onderstreept de noodzaak van sterke internationale samenwerking.

Lees ook:

Gisteren · 12:21

Verborgen dieptegeheimen: Arima-bronwater en aardbevingsrisico

Rijke landen moeten ontwikkelingslanden bijstaan met technologie en goed bestuur. Om klimaatmaatregelen succesvol te maken, moeten ze het volgende bevatten:

• Verstrekken van financiële hulp en technische knowhow.
• Versterken van regionale instellingen en regelgevende organen.
• Stimuleren van multilaterale samenwerkingen voor kennisuitwisseling.
• Aanzetten tot lokale beleidsaanpassingen die passen bij regionale contexten.

Welvarende landen kunnen hun uitstoot aanzienlijk verminderen door het gebruik van elektrische auto's, energiebesparende apparaten en duurzame gewoonten. Het is essentieel dat beleid niet alleen gericht is op de productie van hernieuwbare energie, maar ook op het verminderen van energieverbruik en verspilling.

Om klimaatdoelen te behalen, is het essentieel om nieuwe technologie te combineren met doeltreffend bestuur. Toekomstige klimaatplannen moeten rekening houden met regionale mogelijkheden en internationale samenwerking bevorderen om tekortkomingen aan te pakken. Meer wereldwijde steun kan de kans op het behalen van de 1,5°C-doelstelling van het Akkoord van Parijs aanzienlijk vergroten.