Nowe odkrycia: tajemnicze strumienie z czarnych dziur w Centaurusie A dzięki teleskopowi Chandra

WarsawNaukowcy od dawna badają dżety emitowane przez czarne dziury, aby lepiej zrozumieć te ogromne struktury kosmiczne. Najnowsze odkrycia z Uniwersytetu Michigan przynoszą nowe informacje o tych dżetach, korzystając z danych NASA z Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra. Badania te analizują wysokoenergetyczny dżet cząstek z supermasywnej czarnej dziury w centrum Centaurusa A i ukazują nieoczekiwane różnice w porównaniu widoków rentgenowskich i radiowych.

Raport przedstawia kilka kluczowych wyników.

Dynamiczne cechy strumieni rentgenowskich

Zaobserwowane strumienie rentgenowskie wyróżniają się specyficznymi cechami, których nie można dostrzec w falach radiowych. Strumienie te wykazują zmienność prędkości, a niektóre z nich poruszają się z prędkościami relatywistycznymi, zbliżonymi do prędkości światła. Prędkości w strumieniach rentgenowskich różnią się od tych mierzonych w radiowych, co wskazuje na różnorodną dynamikę wewnątrz strumieni. Najszybsze strumienie nie znajdują się najbliżej czarnej dziury, ale w regionie pośrednim.

Chandra, teleskop rentgenowski, umożliwia nam lepsze zrozumienie dżetów w kosmosie, ukazując cechy niewidoczne w innych rodzajach światła. Pokazuje to, że obserwacje w promieniach rentgenowskich różnią się od tych w falach radiowych. Analizując "węzły" lub jasne punkty w tych dżetach, naukowcy odkryli, że ich prędkości znacznie różnią się między promieniami rentgenowskimi a falami radiowymi. Zazwyczaj węzły wydają się poruszać szybciej w obserwacjach rentgenowskich niż w radiowych, co dostarcza nowych informacji na temat zachowania tych dżetów.

Zobacz również:

Dzisiaj · 19:43

Odkrycie: niezwykła odporność mikrobów z Atakamy może wskazywać na życie na Marsie

Centaurus A to jedna z najbliższych galaktyk, która posiada dżet emitowany przez supermasywną czarną dziurę, co czyni ją idealnym obiektem do obserwacji. Badania wykazały, że fragmenty tego dżetu mogą poruszać się z prędkością dochodzącą aż do 94% prędkości światła, co jest szczególnie widoczne w paśmie rentgenowskim. Podkreśla to złożoność ruchów dżetu i sugeruje obecność istotnych procesów fizycznych prowadzących do tak wysokich prędkości.

To badanie ma istotny wpływ. Wykazuje różnice między obserwacjami rentgenowskimi i radiowymi, podważając obecne teorie na temat zachowania dżetów oraz zachęcając do dalszych badań tych kosmicznych strumieni. Metoda ta może być zastosowana do innych galaktyk w celu odkrycia wspólnych cech dżetów czarnych dziur. Przyszłe badania mogą ulepszyć modele, aby lepiej zrozumieć, jak te dżety wpływają na wzrost galaktyk i większy wszechświat.

Naukowcy wykorzystują nowatorskie metody oraz obszerne dane obserwacyjne, aby zgłębić tajemnice dżetów czarnych dziur. Trwające badania są kluczowe dla lepszego zrozumienia tych potężnych zjawisk kosmicznych.