Starożytne DNA ujawnia adaptacje wczesnych Europejczyków na przestrzeni tysiącleci

WarsawNaukowcy z Uniwersytetu Teksas w Austin i UCLA odkryli nowe informacje na temat adaptacji wczesnych Europejczyków do ich środowisk na przestrzeni 7 tysięcy lat. Analizując starożytne DNA z ludzkich szczątków i stosując nową metodę statystyczną, badacze zidentyfikowali zmiany i adaptacje ewolucyjne niewystępujące we współczesnych ludziach. Badania te rzucają nowe światło na sposoby, w jakie starożytne populacje przetrwały i rozwijały się.

Badanie obejmowało analizę ponad 700 próbek DNA z Europy oraz części współczesnej Rosji. Próbki te pochodziły z czterech głównych okresów historycznych: neolitu, epoki brązu, epoki żelaza oraz okresu historycznego. Ważne odkrycia obejmują:

Przejście z trybu życia łowiecko-zbierackiego na rolnictwo, zmiany wynikające ze zwiększonej bliskości z udomowionymi zwierzętami oraz adaptacje do czynników środowiskowych, takich jak klimat.

Wykorzystanie starożytnego DNA ma unikalne zalety. Przechowuje ono oryginalne informacje genetyczne związane z adaptacją, bez zmian, które zachodzą we współczesnym DNA. To pozwala naukowcom obserwować cechy genetyczne, które wykształciły się w odpowiedzi na zmiany, takie jak rozpoczęcie produkcji mleka czy tworzenie większych społeczeństw.

Zobacz również:

15 listopada 2024 · 23:31

Orbán: sankcje UE na Rosję zagrożą gospodarce Europy

Badania wykazały 14 obszarów w genomie, na które wpłynęła selekcja naturalna. Przykładem są geny ułatwiające trawienie mleka zwierzęcego, które stały się bardziej powszechne dopiero w najnowszej historii. Ta cecha prawdopodobnie zyskała na znaczeniu, ponieważ zapewniała niezawodne źródło pożywienia w czasach niedoboru żywności lub nieurodzaju.

Wraz z rozprzestrzenianiem się ludzi na nowe tereny dzięki rozwojowi rolnictwa i migracji, zetknęli się oni z nieznanymi wcześniej chorobami, co prowadziło do zmian w genach układu odpornościowego. Wiele z tych genetycznych modyfikacji obecnych w starożytnych próbkach nie występuje już we współczesnym DNA z powodu przypadkowych zmian w czasie oraz mieszania się różnych populacji. To ukazuje, jak nasze otoczenie wpływa na ludzki materiał genetyczny.

Badanie koncentruje się na okresach bliskich wydarzeniom historycznym, co pozwala naukowcom obserwować zmiany ewolucyjne, zanim szeroko się rozprzestrzenią przez pokolenia. Dzięki temu uzyskujemy wyraźniejszy obraz ewolucyjnej historii ludzi i widzimy, jak badania nad starożytnym DNA pomagają zrozumieć, jakie adaptacje umożliwiły przetrwanie wczesnym Europejczykom. To istotne badanie podkreśla znaczenie danych genetycznych z przeszłości w analizie adaptacji ludzi na przestrzeni czasu.