Apen typen universum lang, maar Shakespeare blijft een onbereikbare droom
AmsterdamDe Oneindige Aap-theorem stelt dat een aap met oneindig veel tijd en willekeurige toetsaanslagen alle werken van Shakespeare zou kunnen schrijven. Uit een recente studie blijkt echter dat dit uiterst onwaarschijnlijk is binnen de tijdsspanne van het bestaan van ons universum. Onderzoekers Stephen Woodcock en Jay Falletta van de University of Technology Sydney hebben zich verdiept in dit idee en beweren dat de focus op oneindigheid niet past bij de grenzen van ons universum.
De studie onderzoekt de kans op bepaalde uitkomsten door verschillende factoren in overweging te nemen: één typende chimpansee, ongeveer 200.000 chimpansees wereldwijd, een geschatte duur van het universum van 10^100 jaar, en een toetsenbord met 30 toetsen, dat alle letters van het alfabet en leestekens bevat.
Uit de resultaten blijkt dat er een geringe kans van ongeveer 5% is dat een aap tijdens zijn leven willekeurig korte woorden zoals "bananas" typt. Maar het is nagenoeg onmogelijk dat een aap binnen de levensduur van het universum alle werken van Shakespeare toevallig zou typen.
Deze studie heeft verstrekkende gevolgen. Het maakt duidelijk hoe moeilijk het is om resultaten te voorspellen in systemen met fysieke beperkingen, zelfs wanneer logische tegenstrijdigheden mogelijke uitkomsten suggereren. Het onderzoek spoort ons aan om onze visie op oneindige hulpbronnen en theoretische modellen te herzien, terwijl het het verschil tussen wiskundige waarschijnlijkheden en situaties in de echte wereld benadrukt.
Het experiment zet ons aan het denken over wat creativiteit en willekeur echt inhouden. Het roept op om na te denken over wat er nodig is om menselijke creativiteit na te bootsen. In tegenstelling tot willekeur, gaat creativiteit vaak gepaard met een doel en kennis, wat niet alleen door geluk kan ontstaan.
Naarmate we het tijdperk van AI betreden, is het cruciaal om na te denken over hoe machines inhoud creëren. Generatieve AI, die behoorlijk ingewikkeld is, maakt gebruik van grote hoeveelheden data en algoritmen in plaats van willekeur. Dit laat ons nadenken over de verschillen tussen door machines gemaakte inhoud en door mensen geschreven teksten.
Het onderzoek benadrukt hoe situaties in de werkelijkheid sterk kunnen afwijken van theoretische kansberekeningen, zelfs als we de beperkingen van het universum meenemen.
De studie is hier gepubliceerd:
http://dx.doi.org/10.1016/j.fraope.2024.100171en de officiële citatie - inclusief auteurs en tijdschrift - is
Stephen Woodcock, Jay Falletta. A numerical evaluation of the Finite Monkeys Theorem. Franklin Open, 2024; 100171 DOI: 10.1016/j.fraope.2024.100171Deel dit artikel